کسی که به پدر و مادر دیگری فحش دهد، در واقع خودش به پدر و مادر خودش ناسزا گفته است.

پیامبر صلی الله علیه و آله همراه یکی از صحابیان از کوچه ای می گذشتند. شخص بی سر و پائی وسط کوچه دراز کشیده بود، بطوریکه عرض کوچه بسته شده بود. رسول خدا از او خواستند تا پایش را جمع کند ولی او با بی ادبی گفت: از اون طرف برو. پیامبر هم از آن طرف که تنگ بود گذشتند. شخص صحابی برگشت و ناسزایی به آن مرد گفت و آن مرد هم جوابی به او داد. پیامبر به صحابی فرمودند: چه بد آدمی است کسی که به پدر و مادر خود فحش بدهد. مرد صحابی نفهمید کلام رسول خدا را، گفت: مگر می شود آدم به پدر و مادر خود فحش بدهد؟ حضرت فرمودند: کسی که به پدر و مادر دیگری فحش دهد و دیگری جواب دشنام او را بدهد، در واقع خودش به پدر و مادر خودش ناسزا گفته است.