مسلمان باید دشمنان را نیز دعای خیر کند

امیرالمؤمنین علیه السلام در جنگ صفین هنگامی که گروهی از اصحابش را در حال دشنام دادن به لشگر دشمن دید فرمودند: «إنّی اَکرهُ أن تَکونوا سبّابین (3) » «من نمی پسندم که دشنام دهنده و ناسزاگو باشید«مسلمان باید دشمنان را نیز دعای خیر کند و از خداوند هدایت آنهایی را که قابل هدایتند طلب کند.
درباره بدزبانی در خبری از امام صادق علیه السلام می خوانیم که یکی از یاران حضرت روزی در خدمت ایشان به جایی رهسپار بودند. آن مرد در حالی که غلامش از آنها عقب افتاده بود، او را فراخواند ولی غلام جوابی نداد، بار دوم نیز، او را صدا کرد، اما پاسخی نشنید بار سوم او را صدا زد، ولی جوابی از غلام نرسید، آنگاه او را دشنام داد به این که: «یابن الفاعله، با تو هستم». یعنی، ای حرامزاده تو را می خوانم!
راوی می گوید: امام صادق علیه السلام، با شنیدن این سخن زشت از رفتن بازایستادند، دستش را به کمر زدند و فرمودند: «چه گفتی؟» صحابی عرض کرد: یابن رسول الله، این که به او گفتم «ولدالزّنا»، پدر و مادرش مسلمان نیستند و اهل هندوستان بوده اند.حضرت فرمودند: مرا با پدر و مادر آن کاری نسیت، به تو می گویم چرا «فحاشی» می کنی؟سپس، فرمودند: دیگر حق نداری با من رفت و آمد کنی، راوی می گوید: تا امام صادق علیه السلام، زنده بودند آن صحابی را به حضور نپذیرفتند و با او رفت و آمد نکردند.