درس پانزدهم: اذان و اقامه
اذان شعاری موزون، کوتاه، پرمحتوا و سازنده است که وسیلهی اعلام موجودیت اسلام، معرفی عقاید و اعمال مسلمین و فریاد علیه شیاطین است. مستحب است پس از آن که وقت نماز شد ابتدا اذان و سپس اقامه را به عربی صحیح و بدون فاصله بین اذان و اقامه و نماز درحالیکه رو به قبله ایستاده‌ایم بگوییم.
البته عبارت اشهدُ انّ علیّا ولیُّ الله جزء اذان و اقامه نیست ولی گفتن آن به قصد قربت خوب است.
غیر از نمازهای واجب یومیه و قضای آنها هیچ نماز دیگری اذان واقامه ندارد.
کسیکه می خواهد نماز جماعت بخواند اگر برای آن جماعت اذان و اقامه گفته باشند نباید برای خودش اذان و اقامه بگوید ح‍تی در صورتی که برای خواندن نماز به مسجد برویم ولی جماعت تمام شده باشد تا وقتی که صف ها به هم نخورده و جمعیت متفرق نشده اذان و اقامه‌ای که برای جماعت گفته اند کافی است.
همچنین مستحب است روز تولد نوزاد در گوش او اذان و اقامه گفته شود. هنگامی که امام حسین علیه السلام دیده به جهان گشودند پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله ایشان را در آغوش گرفتند درگوش راستشان اذان و در گوش چپشان اقامه خواندند.